W tym całym wegańsko – wegetariańskim tarowym gotowaniu, co jakiś czas musimy sięgać po nowe potrawy tym razem padł wybór na wywar Warzywno – Majerankowo – Pieprzowy z paskami naleśników.
Udało nam się go wykonać gdyż do Piotra dojechała jego druga połówka (kuchenna oczywiście) Marlena wraz z swym partnerem Arkiem, ale on akurat w tym przypadku jest mało ważny, chociaż może nie do końca, bo regularnie pilnowałby Marlena nie dopieprzała (zupy oczywiście), w pamięci mamy jeszcze słynny barszczyk, który z racji swej ostrości i ilości najpierw był płynem do wytrawiania wzorów w stali i żołądków oczywiście, drugiego dnia stał się barszczem ukraińskim (dalej wytrawiał, nawet po dodaniu wody) trzeciego czymś na kształt zupy paprykowo – pomidorowej (też po dodaniu kolejnej porcji wody) i w tym stanie był już strawialny dla większej części naszej populacji.
Naleśnikami machał Piotr, pierwsze dwa jak zwykle wszędzie tylko nie na patelni, magicznym wywarem zajęła się Marlena. Arku naprawdę dziękujemy Ci za kilkukrotną interwencję i odsunięciu Marleny od półki z ostrymi przyprawami (Arek ogólnie z zawodu jest przedstawicielem prawa). Słuchajcie drodzy Tarowicze efekt pokrojonych w paski naleśników i zupy WMP przekroczył kulinarne i smakowe oczekiwania. Rozkoszna woń Majeranku, połączona z słodkawą słonością Wywaru Warzywnego a do tego gładka jedwabistość naleśników (oczywiście na napoju sojowym i bez jajka – nic się nie rozpadało), powaliła wszystkich na kolana i tak się to zakończyło, że zamiast posiedzieć jeszcze trochę i pogadać z pełnymi brzuchami wszyscy zalegli w swych pokojach posapując z przejedzenia.
Ale to nic po cichu Marlena z Piotrem uknuli plan i po zrobieniu zupy namoczyli fasolę – fasolka po bretońsku jest o wiele bardziej powalająca, (hahahahahaha – zaśmiali się po szatańsku)
