Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Z pewnością możemy to powiedzenie odnieść do sytuacji Elektry – klaczy, którą niedawno musieliśmy przywieźć z pastwisk do Schroniska, ze względu na jej kilkakrotne ucieczki. Po przyjeździe umieściliśmy Elektrę na przydomowym padoku, gdzie niestety stała sama. Dziś mieliśmy zamiar przenieść ją na nieco mniejszy padok z przytulną, ocieploną stajenką. Prowadząc klaczkę na nowe miejsce trzeba było przejść wzdłuż ogrodzenia Goldena. Golden to duży, zimnokrwisty wałach, który od dłuższego czasu również stał sam. Musiał być odizolowany, ponieważ mimo kastracji, zachowywał się bardzo agresywnie w stosunku do innych koni. Kiedyś spokojny, bez problemów pasł się ze stadem, w pewnym momencie „oszalał” i zaczął dotkliwie atakować konkurentów.
Dzisiaj, kiedy prowadziliśmy Elektrę na uwiązie i mijaliśmy z nią Goldena, zauważyliśmy wzajemne zainteresowanie koni sobą. Obydwa rżały i obwąchiwały się przez płot. Wtedy zrodził się pomysł – po co separować dwa konie, skoro mogą one stać razem? Co prawda mieliśmy lekkie obawy przed tym jak zachowa się Golden – wszak to potężny i nieokiełznany rumak, a jego gabaryty budzą niemały respekt. Pomysł jednak okazał się bardzo trafiony. Wprowadziliśmy Elektrę na padok Goldena i… to była miłość od pierwszego wejrzenia! Konie dosłownie nie mogły nacieszyć się sobą nawzajem.
Elektra z gracją prezentowała swoje wdzięki, a Golden z dumą prężył mięśnie, by zaimponować swojej nowej partnerce. Konie od razu, w euforii przerwanej samotności, „skonsumowały swój związek”, a kiedy emocje już opadły, w spokoju zaczęły zajadać siano i marchewki.
I w ten sposób wcześniejszy powrót z pastwisk okazał dla Elektry się pomyślny – klacz znalazła swojego życiowego partnera. Teraz zakochani dzielą jeden padok i mogą do woli cieszyć się swoim towarzystwem.
