Taki to oto przemiły mail otrzymaliśmy w czerwcu, spóźniliśmy się z podziękowaniami, ale lipiec, który opisujemy w zbiorczej wiadomości był roboczym miesiącem z ogromnym nawałem wolontariuszy i przy komputerze nie miał już, kto zasiąść.
Dziękujemy wam serdecznie za tak wspaniałą akcję i ze swojej strony zapraszamy do Killera który już oczekuje na przyjazd.
Nazywam się Michał Przybylski, jestem nauczycielem edukacji wczesnoszkolnej w Sportowej Szkole Podstawowej nr 72 przy ul. Trwałej we Wrocławiu. Pomysł pomocy koniom w potrzebie kiełkował w mojej głowie od dłuższego już czasu, aż nadarzyły się dogodne okoliczności. Z początku myślałem jedynie o akcji prowadzonej tylko w ramach naszej klasy ( 2 „b”), co poparli rodzice w trakcie jednego z zebrań, ale ostatecznie postanowiłem zainteresować nią całą szkolną społeczność. W marcu skontaktowałem się telefonicznie z p. Scarlett Szyłogalis, by przedstawić zamiar zorganizowania w szkole zbiórki makulatury na rzecz koni z „Tary”. Po wstępnych ustaleniach, inicjatywę w tej sprawie przejęła p. Alicja, koordynator ds. adopcji. Dodam, że w mojej szkole trwała już zbiórka makulatury na potrzeby szkoły i nakrętek na rzecz chorego dziecka. Wystąpiłem, zatem z pismem do dyrekcji szkoły o wyrażenie zgody na przekazywanie części dochodów ze zbiórki makulatury, by wspomóc „Tarę”. Podczas marcowej Rady Pedagogicznej, zgodę na zbiórkę wyraziła p. Bogumiła Kopacka – Gajec, dyrektor szkoły, a całe Grono Pedagogiczne wsparło życzliwie pomysł. Wkrótce, otrzymałem od p. Alicji trzy końskie historie ( Killer, Karino i Muminek). Przeprowadziliśmy, wychowawcy klas I-VI, głosowanie wśród uczniów i tą drogą dzieci wybrały Killera. Dotychczas wpłaciliśmy jedynie 50 zł, ale jeszcze przed końcem roku szkolnego wpłacimy kolejne pieniądze, a akcja będzie trwała nadal od nowego roku szkolnego. Mamy nadzieję, że we wrześniu lub październiku możliwe będą odwiedziny Killera i innych zwierzaków „Tary”, a dzieci już nie mogą się doczekać.
